ใจคนจร เรื่องราวของคนรอนแรม: ดอยหลวงพะเยา..ขุนเขาแห่งศรัทธา

จากแรงศรัทธา...สู่การมาเยือนสถานที่จริง

จากความรู้สึกในส่วนลึกของจิตใจ...
จาศรัทธาที่มอบให้ พระครูบาศรีวิชัย...
สู่การตามค้นหาสถานที่ประทับใจ "ดอยหนอก"

แรกเริ่มเดิมทีนั้น....ข้าพเจ้านักถือพระครูบาศรีวิชัย ได้ข่าวอย่างไม่เป็นทางการและไม่อาจยืนยันความถูกต้องของข่าวได้...

ข่าวที่ว่าพระสังกัตจาย บนดอยหนอกนั้น...เป็นการสร้างตามศรัทธาของพระครูบาศรีวิชัย...
ต่อมา ได้ข้อมูลที่น่าเชื่อถือจาก กรมอุทยานแห่งชาติ... แต่ก็เป็นข้อมูลที่ มีเพียงผิดเผิน ไม่มีรรายละเอียดอันใด ใจความว่า
"ดอยหนอก อยู่ในเทือกเขาดอยหลวง มีลักษณะนูนขึ้นมาเป็นรูปรีคล้ายโหนกวัว เป็นภูเขาที่มีหน้าผาสูงชันสามารถมองเห็นได้จากเบื้องล่างทางทิศตะวันออกของกว๊านพะเยา ทิศเหนือถนนพหลโยธินไปจังหวัดเชียงราย การไปเที่ยวดอยหนอกเริ่มต้นจากหน่วยพิทักษ์อุทยานแห่งชาติดอยหลวง ที่ 6 (น้ำตกจำปาทอง) ใช้เวลาเดินเท้าประมาณ 10 ชั่วโมง เพื่อไปชมโบราณสถานที่ครูบาศรีวิชัยเป็นผู้สร้างไว้ ชมพันธุ์ไม้ กล้วยไม้ป่า ที่หายาก นก ผีเสื้อ และแมลงต่างๆ ชมทิวทัศน์บริเวณกว๊านพะเยา และชมดวงอาทิตย์ขึ้นยามเช้าในสภาพอากาศที่หนาวเย็นปกคลุมด้วยม่านหมอก การเข้ามาท่องเที่ยวควรติดต่อเจ้าหน้าที่เพื่อนำทางด้วยกิจกรรม - ชมทิวทัศน์ - ชมประวัติศาสตร์ - ชมพรรณไม้ - ดูนก - ดูผีเสื้อ - เดินป่าระยะไกล"
หลังจากนั้นก็ตั้งใจแล้วว่า...อยากจะขึ้นไปนมัสการ สักครั้งหนึ่ง...
รอ รอ และรอ...

คิดว่าจะไปให้ได้ในหนาวนี้(2551) แต่ความจำเป็นที่มีก็ทำให้ต้องเลื่อนไปถึงปลายเดือน มกราคม 2552 เพราะไม่มีใครจัดทริปไปเลย

กลางเดือนมกรา ได้ข่าวว่า มีทริป...เอาละสิ คราวนี้ ไม่รอช้าตัดสินใจไปด้วยเลย

กำหนดการเดินทางของเราสั้นๆ ครับ เพียงแค่2 วัน 1 คืน
โดยเป้าหมายการค้างแรมคืนนี้อยู่ที่ ดอยหลวง

หลังจากเราตระเตียมทุกอย่างพร้อมแล้ว... เราก็เริ่มออกเดินทางกันเลย

start 10.40 ของวันที่ 24/1/2009

เราพิชิตสัมหมูไม่ด้งได้ก่อนบายสอง อ๊ะ ได้เวลาทานมือเที่ยงกันเวลามื้อเที่ยงล่วงเลยไปถึงบ่ายโมงกว่าๆ แต่ว่าก็ดีนะที่ผ่านสันหมูไม่ด้งมาได้สำเร็จ

หลังจากทานมื้อเที่ยงเสร็จ เราพักผ่อนกันตามสบาย 1 ชั่วโมง...ก่อนออกเดินต่อในภาคบ่าย...
โอ้ว์...เส้นทางยังคงมุ่งไป มุ่งสูงขึ้นไป สูงขึ้นไป

การเดินทางในภาคบ่าย..เริ่มสบายขึ้น หรือกำลังเราอยู่ตัวขึ้นกว่าเดิมกันแน่.. แต่เราก็ไปกันเรื่อย ๆ แวะถ่ายรูป กันไปตามประสา ยิ่งพอเห็นว่า เป็าหมายในการพักเขาเรา อยู่ที่ดอยหลวง เราก็เริ่มหยุดถ่ายรูปมุมโน่นที มุ่มนี่หน่อยกัน

เช้าวันใหม่ เราก็ไปไหว้พระสังกัตจายบนดอยหนอก เก็บภาพความศรัทธา...จนสมควรแก่เวลา เราก็เดินทาง...ลงจากยอดดอย

หลังจากนั้นเราก็เดินลงดิ่ง กลังสู่พื้นราบ...กลับมาเก็บบรรยากาศความประทับใจ อิ่มอร่อยกับอาหาร ที่ริมกว้านพะเยา..ชมอาทิตย์อัสดง ลับของเขาที่เราได้ไปย่ำมา... ถึอว่าเป็นอีกหนึ่งคามประทับใจ