วันพุธที่ 24 สิงหาคม พ.ศ. 2554

แดนฉิมพลีที่ภูเมี่ยง ตอน๒



ระหว่างทาง และจ่ายตลาด ทานมื้อเช้ากันที่น้ำปาด หลังจากนั้นก็ เดินทางไปหน่วยฯ. คลองตรอน เปลี่ยนชุด จัดกระเป๋าเป้ ... จุดนี้แหละที่วัตทำนุชหวั่นไหว.. แล้วก็ไม่มีใครอาสารับผิดชอบชีวิต(คิดถูกหรือคิดผิด ที่ตัดสินใจมา เดินทางล่วงหน้า 1 วัน เพาะเพื่อนดันบอกวันผิด อิ้ว...)ว่าแต่เห็นเป้วัตแล้ว ยอมเลย

ผมรองท้องด้วย ทุเรียนอร่อยๆ ที่ซื้อมาจากตลาด ขณะที่เพื่อนทานข้าวเหนียวไก่ย่างและแบ่งห่อสำหรับมื้อเที่ยง
กว่าทุกอย่างจะเรียบร้อย พร้อมออกเดินทาง ก็ 11 โมงแล้ว..
เอ้าเดินทำเวลาเข้าเด่วจะมืด ช่วงแรกเดินไปตาม ถนนลูกลังที่ตัดขึนไปเพื่อชมน้ำตก...
จุดแรกที่ นับเนินคือ จุดที่เราแยกยากน้ำตกนั่นแหละ ..แหม ให้ซ้อมเดินซะไกลเชียว..
ประเดิมเริ่มต้นที่เนินแรกกันด้วย สายฝนที่หนาเม็ดขึ้นทุกที...ณ.จุดพักก่อนเริ่มขึ้นเนินแรดผมดอดเสื้อออกมาบิดน้ำประชดซะเลย... เสื้อจะได้ไม่เปียกโชกนัก
แล้วก็ได้เวลาเดินฝ่าสายฝนกันต่อ..ขึ้นเนินชัน ช่วงยาวเล่นเอาหลายคนหยุดหอบเป็นพักๆ

แล้วจุดที่เป็น จุดชี้ชะตา ของเราก็มาถึง...บันใด
"เฮ้ย เหนื่อย นี่ต้องเจอบันใดกันตั้งแต่ต้นเลยเหรอเนี้ยะ
น้ำตกสวยๆ มีให้ดูตอลดทางลื่นบ้าง ชันบ้าง ตามทางที่ต้องผ่าน

แล้วค่ำคืนของวันแรกนั้น เราก็พักกันแค่เนิน 5 เพราะว่าถ้าจะเดินให้ขึ้นถึงยอดก็ค่ำแน่ๆ
สอบถามมข้อมูลจากพี่แมว Staff TKT ทีเชียวชาญเรื่องการเดินป่าและโรยตัวบอกว่า"
ตอนนี้ก็สี่โมงกว่ ถ้าทำเวลาเต็มที่เห็นจะถึงที่หมายใกล้ๆ สองทุ่ม" หันซ้ายหันขวาดูสมาชิกแต่ละคน
ขวัญท่าทางจะยังไหวอยู่
แบ๊ส..ก็ท่าจะไปได้แม้จะลื่นบ้าง
ตั้ม..ลื่มมาหลายรอบแล้วนะ ท่าทางจะไม่เหมาะกับ Nighttrail
นุ๊ก..เห็นยิ้มแล้ว รู้เลยว่าใจสู้...แต่ท่าจะไม่เคยกับการเดินป่ามาก่อน กลางคืนคงไม่ต้องพูดถึง
หวาน..คนนี้ยังพอเบาใจได้..ผ่านอะไรกันมาเยอะ น่าจะเอาตัวรอดได้ แม่จะช่วยใครไม่ไหวก็ตามที
....
ท่าจะไม่ไหวมั้ง การเดินทางกลางคืน เลาะตามสันเขา หน้าผาที่ชัน+ลื่น ไม่อยากฝึนสมาชิก .
ประเมินโดยรวมแล้ว ไม่เสี่ยงดีกว่า งั้นคืนนี้พักกันที่นี่แหละ เอามันใกล้ๆ กรุ๊บพี่แมว..อุ่นใจดี

ตัดสินใจได้ก็จัดเตรียมสถานที่...พอพี่ลูกหาบมาถึง สอบถามชุดหลัง ทราบว่ายังอีกไกล ท่าทางบางคนจะไม่ไหวด้วย
งั้นฝากหน้าที่เรื่องหาฟืนก่อไฟให้พี่ลูกหาบช่วยจัดการให้ ที่เหลือ จัดพื้นที่กางเต้นท์กันเลย เด๋วลงไปดูชุดหลังหน่อยเผื่อจะช่วยอะไรได้..

หลังจากวิ่งลงมาถึงเนิน 4 ยังไม่มีวี่แววใครเลย เฮ้ย เย็นแล้วนะ ยิ่งเป็นห่วงมากกว่าเดิมเพราะในป่ามืดเร็ว คราวนี้วิ่งลงเลย...ไปเจอพงษ์ สอบถามได้ความว่า" ชุดหลัง เดินกันไหว แต่พี่เจี๊ยบล้มไปสองรอบ ที่ช้าเพราะแวะถ่ายรูปเล่นน้ำ"
ผมยังถามย้ำว่าต้องลงไปช่วยไหม..พงษ์บอกไม่ต้อง งั้นก็ค่อยๆ เดินมาพร้อมกับพงษ์ ถึงที่พัก กองไฟท่ามกลางสายฝน ถูกพี่ลูกหาบก่อขึ้นเรียบร้อยแล้ว...เราใช้กองไฟหุงข้าวอย่างเดียว เพราะ ความที่ฝนตกตลอดเส้นทางทำให้ฟืนเปียก ก่อไฟได้ยาก
กับข้าวจึงใช้เตาแก๊สในการปรุง
โดย มีพี่เจ หวาน นุ๊ก ขวัญ ตั้ม ช่วยกันคนละไม้ละมือ
ทำให้มื้อค่ำอิ่มหนำสำราญ และเกลี้ยงฉาดทุกหม้อ...
มือเช้าก็ได้พ่อครัว แม่ครัวชุดเดิมประเดิมงาน
แถมด้วยข้าวห่อใบไม้ไปกินระหว่างทาง

ไม่มีความคิดเห็น: